Fly4free.pl

Zresztą do Brazylii dzieli nas już tylko jedna godzina różnicy czasu. Pewnie zaliczymy ją jutrzejszej nocy.

Poza tym pogoda zaczyna coraz bardziej przypominać okołorównikową. Na zewnętrznych pokładach była dzisiaj przysłowiowa „patelnia”. Temperatura ok. 30 st., wilgotność rzędu 80%. Wiatr minimalny – do tego stopnia, że został rozsunięty dach nad jednym z basenów. Ludzi na zewnątrz dzisiaj nie brakowało:







W ramach bufetów tematycznych, dzisiaj przyszedł czas na paellę, krewetki i małże:









I jak tu nie jeść… :-)Pilnuję się póki co dzielnie:-) Niektóre rzeczy mam i tak na liście zakazów więc jem je tylko oczami. Ale akurat owoców morza na niej nie ma więc zachowując umiar mogłem popróbować.

Co do internetu to jest wolno ale stabilnie. Lepiej niż rok temu. Zapewne technika też poszła do przodu ale moim zdaniem duże znaczenie wtedy miała obecność bardzo dużej liczby dzieci i nastolatków korzystających z pakietu społecznościowego (FB, twitery, komunikatory itp.), który nie ma limitów i jest najrozsądniejszy cenowo. W efekcie jak wszyscy zaczęli intensywnie korzystać to łącze przez dużą część czasu było skutecznie zapchane. Teraz pod tym względem jest znacznie lepiej.Czwarty pod rząd dzień na morzu mija bez wielkich niespodzianek. Ocean dalej spokojny. Pojawił się jakiś wiaterek – daje co najwyżej miłe ochłodzenie niż coś więcej.

Zbliżamy się do równika a jak na okolice okołorównikowe przystało, harmonogram dnia przewiduje obowiązkowy deszczyk. Dzisiaj też się pojawił – w okolicy równie obowiązkowego południa. Pokropiło 15 minut, przegoniło prawie wszystkich z pokładów zewnętrznych po czym równie szybko jak się zaczęło, wszystko wróciło do normy.

Statkowa ekipa wiedziała czego się spodziewać bo basenowy bufet został zabezpieczony przed deszczem prowizorycznym zadaszeniem:







Wieczorem wczorajszego dnia zaliczyłem jeszcze spotkanie dla wszystkich członków Costa Clubu w teatrze, o które wcześniej pojawiło się pytanie w relacji:



Kapitan wygłosił kilka obowiązkowych formułek:



…po czym odbyło się rozdanie okolicznościowych pamiątek dla pasażerów z najwyższą liczbą punktów dla poszczególnych statusów w Costa Clubie:



Pewne poruszenie poruszyła pani z pieskiem :-) Jeśli chodzi o kategorię „Top cruiser” czyli najbardziej doświadczonego pasażera nie podano niestety ani liczby dni spędzonych na morzu ani zaliczonych przez niego rejsów. Z reguły tych drugich jest znacznie powyżej 100…

Poza tym zaliczyłem show w teatrze – mix taneczno-wokalny:





Wpadłem na chwilę na kolejną imprezę (tym razem bal maskowy):



…oraz prezentację nowego statku Costy – Costa Smeralda, która teoretycznie ma zacząć pływać od 21-ego grudnia, ale chyba mało kto w to wierzy (pierwotnie powinien już pływać od jakichś 2-óch miesięcy):



Statek będzie mocno różnił od tego co Costa ma we flocie (również wielkością). Przez pierwsze dwa lata będzie pływał po tzw. zachodnim kółku na Morzu Śródziemnym. Może się kiedyś wybiorę – aczkolwiek bardziej, żeby zobaczyć sam statek niż trasę, którą znam.

Zaraz wybieram się na degustację win, na które dostałem zaproszenie:



A dzisiaj jeszcze w programie całkiem sporo – biała noc, pokaz rzeźbienia w lodzie oraz finał show z udziałem pasażerów „Voice of the Sea”. Przekonam się wkrótce, czy naprawdę śpiewać każdy może…@brzemia - tak, jutro jest planowana impreza równikowa. Ma być Neptun ze świtą, chrzest morski, okolicznościowy bufet i pewnie coś tam jeszcze. Wrzucę parę fotek i krótki komentarz.

@tropikey - poza udziałem w jakichś quizach, głównie kibicuję. Zabawa często jest przy tym przednia. Akurat mam trochę samokrytyki i wiem, że śpiewać nie każdy może:-)

Wysłane z mojego SM-G950F przy użyciu TapatalkaDegustacja win przebiegła w miłej atmosferze i towarzystwie :-) Wina oczywiście były tylko włoskie ale to nic zaskakującego ani nowego. W końcu główny slogan Costy to „Włochy na morzu”. Dwa wina białe, dwa czerwone i jedno musujące:



Jak wspominałem, zgodnie z programem dnia, wieczorem w teatrze odbył się finał statkowego „Voice of the Sea”. W ramach wieczorów karaoke, wyłoniono tylko 7-u finalistów, co może wskazywać, że jury nie chciało iść „na ilość”. Reprezentacja była mocno międzynarodowa – można było posłuchać pasażerów z Argentyny, Włoch, Szkocji, Francji i Hiszpanii:



Głosowała jak zwykle widownia:



10 sekund i wszystko było jasne. 49% głosów zdobył Argentyńczyk z Buenos Aires:



Stawiałem na kogoś innego ale miło było posłuchać :-) Od strony realizacyjnej, show było zrobione bardzo profesjonalne a prowadzący konferansjer (cruise director) jest do takich rzeczy dosłownie stworzony.

Późnym wieczorem na pokładzie basenowym zaliczyliśmy jeszcze „La Notte Bianca” czyli jedną z tradycyjnych imprez na statkach Costy:





W sąsiedztwie imprezy, statkowi kucharze (a jednocześnie artyści/rzeźbiarze) zaprezentowali swoje umiejętności rzeźbienia w lodzie. Zaczęło się tradycyjnie od klocków lodu:



Kucharze sprawnie zabrali się do roboty:



A to wynik końcowy:





Zresztą małe arcydzieła z lodu, owoców i warzyw można oglądać codziennie w bufecie – stanowią one element jedynej w swoim rodzaju dekoracji.

Tak na marginesie, w czasie nocnej imprezy przekroczyliśmy równik ale żeby nie było za dużo na jeden raz, obchody z tej okazji przełożono na następny dzień. Będzie to zarazem ostatni z dni na morzu podczas przejścia przez Atlantyk. O tym napiszę trochę później.Jeszcze przed przybyciem Neptuna, miałem okazję zaliczyć krótką statusową wycieczkę po kuchni Costa Pacifica (jednej z czterech – ale największej). Obsługuje ona dwie restauracje główne, w których serwowana jest większość posiłków. Pozostałe kuchnie obsługują bufet dla pasażerów, bufet dla załogi oraz restaurację klubową.

Wycieczka odbyła się w niewielkim gronie a oprowadzał nas Marcin (członek załogi - Polak, o którym wspominałem wcześniej). Zanim przekroczyliśmy jednak kuchenne drzwi, konieczne było założenie właściwych mundurków organizacyjnych:



…po czym wkroczyliśmy do królestwa 150 kucharzy:



W różnych sekcjach kuchni trwały przygotowania dań zarówno do lunchu jak również kończącego się już śniadania:







Sekcja deserów była wyczuwalna z daleka po ilości cukru w powietrzu:



Przy okazji można było zobaczyć ekspozycję jak powinny wyglądać najbardziej popularne dania śniadaniowe – chyba po to, żeby nikomu nie przyszło do głowy przygotować ich inaczej :-)



Ponieważ miałem okazję już widzieć statkową kuchnię (również na Costa Pacifica), tradycyjnie zainteresowałem się tablicami ogłoszeń. Liczne ilustracje zawierały instrukcje dla kucharzy i kelnerów – m.in. jak powinien być ubrany kucharz, jak przygotować stół do konkretnego posiłku, jak nieść a jak nie nieść tacy czy podawać dań…









Ten stolik (już w restauracji) wygląda na przygotowany zgodnie z instrukcją :-)



Tymczasem tuż przed południem z okazji przekroczenia równika, na statek zawitał Jego Wysokość Neptun ze swoją świtą:







Po wygłoszeniu okolicznościowych formułek, odbył się symboliczny chrzest neofitów – oczywiście wodą prosto z oceanu:





… co udokumentowano odpowiednimi certyfikatami:



Tym razem obyło się bez taplania neofitów w różnego rodzaju dziwnych substancjach oraz obowiązkowej kąpieli w basenie, który później wymagałby porządnego szorowania (a tak również czasami bywało).

Tymczasem minęliśmy pas należących już do Brazylii wysp. Nasza przeprawa przez Atlantyk nieuchronnie dobiega końca :-)Ląd na horyzoncie:-) Pomijając wcześniejsze wyspy dotarliśmy w końcu do kontynentu. Gorąco jak w piekle. Cumujemy w porcie przemysłowym, skąd portowe autobusy zabiorą nas do terminala pasażerskiego. Ukraińska karta SIM działa więc na lądzie też będę miał Internet, możliwość korzystania z ubera i większe poczucie komfortu. Póki co jest dobrze:-)
















Wysłane z mojego SM-G950F przy użyciu TapatalkaRecife to jedno z większych miast Brazylii i jednocześnie stolica stanu Pernambuco. Już zbliżając się do portu widać las ciągnących się po horyzont wieżowców: