Fly4free.pl

Całość wrażeń z Awinon dopełnia miejski ratusz:




…z typową francuską karuzelą, niemalże prosto z Paryża:



Niezwykle oryginalny jest również budynek Aumone Générale pochodzący z początku XVI wieku. Pierwotnie służył on działalności charytatywnej, obecnie – po generalnym remoncie znajdują się w nim apartamenty mieszkalne:



Do tego dochodzą liczne zaułki, knajpki i ogródki: 



Awinion jak dla mnie okazał się prawdziwą perełką.

Powrót do Marsylii przebiegł równie prosto jak dojazd. Najpierw transfer na dworzec TGV a potem przejazd do samej Marsylii. Pociąg OUIGO to lowcostowa wersja TGV. Bilet był parę euro tańszy niż poranny do Awinionu. W OUIGO obowiązują zwyczaje rodem z Ryanaira – na peronie należy się zameldować 30 minut przed odjazdem (do tej pory nie wiem po co) a podstawowa cena biletu nie obejmuje dużego bagażu. Za rezerwację konkretnego miejsca trzeba zapłacić, podobnie jak za możliwość korzystania z gniazdka elektrycznego. Standard pociągu też był znacznie niższy – ale cena czyni cuda: pociąg miał 16 wagonów (dwa połączone składy piętrowego TGV) a przynajmniej w moim wagonie nie było ani jednego wolnego miejsca. Na pewno jest to fajna alternatywa podróżowania po Francji za rozsądne pieniądze.Mój pobyt w Marsylii dobiega powoli końca ale zanim przywitam statek, wrzucę jeszcze krótką relacje z pobytu w pobliskim Aix-en-Provence, do którego wybrałem się w piątek.

Aix-en-Provence położone jest w niewielkiej odległości od Marsylii i uważane jest za jedno z najbardziej klimatycznych miast Prowansji. Pomiędzy Marsylią a Aix cały dzień kursują autobusy (linia 50) odjeżdżające dosłownie co kilka minut z dworca St.Charles. Bilet w obie strony kosztuje 10 EUR; kupuje się go u kierowcy (wyłącznie za gotówkę, odliczona kwota).

Spacer po Aix warto rozpocząć od głównego miejskiego deptaka – Cours Mirabeau, długiego na kilkaset metrów i obsadzonego majestatycznymi platanami:



Cours Mirabeau rozpoczyna się na Placu de Gualle’a z olbrzymią fontanną, która akurat w czasie mojej wizyty była nieczynna:




Zresztą Aix w wielu przewodnikach jest określane miastem tysiąca fontann. Niektóre z nich są niepozorne, inne dziwaczne ale ich cechą wspólną jest to, że zazwyczaj leje się z nich woda :-)



Przy Cours Mirabeau nie brakuje mniej lub bardziej wytwornych knajpek i ogródków kawiarnianych:



Warto wpuścić się w boczne uliczki w dzielnicy Mazarin:



Właśnie tutaj można zobaczyć najstarszą w mieście Fontannę Czterech Delfinów pochodzącą z XVII wieku:



Warto w tym miejscu wspomnieć, że Aix-en-Provence to miasto Paula Cezanne, którego sławę dzisiejsi gospodarze eksploatują podobnie jak w Salzburgu eksploatuje się Mozarta. Jego pomnik wita przybyszów już przy wspomnianym rondzie de Gaulle’a:



…a mapki miejskie zawierają zaznaczone miejsca związane z tym słynnym postimpresjonistą. Zresztą nawet jakby ktoś zapomniał mapki albo nie chciało mu się do niej zaglądać to wystarczy, że będzie patrzył pod nogi – na chodnikach specjalnymi metalowymi płytkami oznaczono w ten sposób szlaki prowadzące do miejsc związanych z malarzem:



Aix-en-Provence to również kwintesencja Prowansji. A jak Prowansja to obowiązkowa jest lawenda, która sprzedawana jest na każdym kroku w okolicznościowych woreczkach:



…a dla tych, którzy potrzebują jej więcej jest również możliwość nabycia lawendy w ilościach hurtowych z odpowiedniej wielkości worów:



Zresztą kolor lawendy jest wszechobecny – nawet pluszaki mają obowiązkowo jej kolor:



Lawendę można spotkać na każdym kroku, podobnie jak zioła prowansalskie, sery i wyrabiane według tradycyjnych receptur mydła.

Wałęsając się po mieście warto zatrzymać się na chwilę przy ratuszu miejskim:




…pałacu biskupim:



…czy odwiedzić katedrę:



Ewentualnie nacieszyć oczy (i nie tylko) słodkościami w sklepach:



W Aix-en-Provence miałem wrażenie, że czas płynie powoli a nikomu nigdzie się nie spieszy. Miasto jest kompaktowe i pomimo licznych remontów ulic na starówce łatwe do eksploracji. Dla szukających odskoczni od Marsylii w niedużej odległości moim zdaniem to idealne miejsce na krótki wypad.Odliczanie praktycznie zakończone:



Powoli zbieram się na statek. A dla zainteresowanych krótka wycieczka po pokładach Costa Pacifica podczas jednego z jej pobytów w Gdyni. Relacja świeża bo z września 2019 roku:

https://www.youtube.com/watch?v=OTHZ2-YFb0Y

Następna część będzie już ze statku :-)Jeszcze kilka przydatnych informacji na temat dojazdu do portu w Marsylii – być może komuś kiedyś się przyda :-)

Chociaż Marsylia to jeden wielki port, to wycieczkowce cumują w sporej odległości od centrum miasta. Można tam dojechać na kilka sposobów. Wyłączając taksówkę oraz transfery oferowane przez operatorów statków w cenie 10-20 EUR/USD (Costa: 10,95 EUR w dwie strony) warto się skupić na dwóch bardziej korzystnych dla portfela.

Pierwszy to miejski autobus 35T kursujący z placu Joliet pod bramę portową, spod której trzeba się przejść około 1 km do terminala (jest wytyczony chodnik, po drodze nawet kilka razy należy okazać dokumenty na rejs). Autobus nie jeździ zbyt często ale powinno wystarczyć. Rozkład jazdy można znaleźć tutaj: http://www.rtm.fr/en .Bilet kosztuje 2 EUR (do nabycia u kierowcy).

Druga możliwość jest miła dla każdego bo darmowa. Nie jest ona jednak zbyt mocno nagłaśniana, aby nie psuć interesu operatorom statków wycieczkowych, którzy dzięki temu sprzedają z powodzeniem swoje transfery. W dni, w których w porcie planowane są wizyty wycieczkowców władze portowe organizują bezpłatny shuttle bus. W bieżącym roku kursuje on co 20 minut od godziny 9:00 do 17:30:



Aby dostać się na statek należy zameldować się w bramie portowej przy placu Joliet czyli praktycznie w centrum miasta (nieopodal przystanku wspomnianego autobusu 35T). Ponieważ bram portowych jest tutaj masa, zamieszczam fotkę, o którą z nich dokładnie chodzi (jest przy niej zlokalizowana charakterystyczna restauracja, po której można ją rozpoznać). Jest to pierwsza brama na prawo od budynku z tablicą „Grand Port Maritime de Marseille”:



Po okazaniu strażnikowi biletu lub karty ze statku pokonujemy bramę. Kilkadziesiąt metrów dalej zlokalizowany jest przystanek shuttle busa kursującego w stronę terminali pasażerskich:



Przystanek końcowy zlokalizowany jest przy rondzie, w pewnej odległości od terminali pasażerskich – zapewne po to, aby nie psuć wspomnianego wcześniej biznesu operatorom statków wycieczkowych. Przystanek jest oznaczony i nie ma możliwości, żeby go nie zauważyć również idąc od strony statku:



Droga do pokonania od tego miejsca do statku to w najgorszym przypadku kilkaset metrów (zależy od dokładnego miejsca, gdzie cumuje nasz statek). Jest ona zresztą oznaczona zieloną linią prowadzącą do poszczególnych terminali:



Dodatkowy plus portowego shuttle busa poza tym, że jest darmowy polega na tym, że kursuje on na całym odcinku po terenie portowym, na którym nie odbywa się normalny ruch samochodów. W związku z tym ryzyko utknięcia w korku jest zdecydowanie mniejsze niż w przypadku korzystania z autobusów operatorów wycieczkowców, miejskiego 35T, taksówek itd., które kursują po drugiej stronie portowego „płotu”.

Zresztą z możliwości portowego shuttle busa można skorzystać nie tylko zaczynając lub kończąc rejs w Marsylii ale również w przypadku jednodniowego pobytu w tym mieście. Polecam na przyszłość :-)

W opisany sposób dotarłem do statku. Niestety Costa Pacifica zacumowała w najbardziej odległym termialu więc czekał mnie dłuższy niż zazwyczaj spacerek.

Boarding przebiegł tak sprawnie jak można się tylko spodziewać. I nawet bez ścieżki priorytetowej, z którego skorzystałem byłbym na statku pewnie 15-20 minut później. Mówiąc krótko, około 40 minut po wejściu do shuttle busa wchodziłem na statek:



Kabina czekała już w gotowości:





Przywitałem się z moją panią steward i rozpocząłem pobyt od tradycyjnej wizyty w bufecie:





Nie dotarł tylko bagaż, który nadałem na statek jeszcze w Polsce ale zakładam, że Costa panuje nad sytuacją.

Zresztą pasażerów w Marsylii wsiada na statek chyba niewiele. Obowiązkowe szkolenie alarmowe szczęśliwie odbywa się nie przy łodziach (jest dość zimno) tylko w jednym z barów co byłoby niemożliwe przy większej ilości ludzi.

Czas zatem zacząć relaks:-)@brzemia - bagaż nadaję w ramach jednego z przywilejów w ramach Costa Club więc mnie to nic nie kosztuje. Costa współpracuje z Bagexpress (szczegóły: https://www.bagexpress.eu/en/), którzy z kolei korzystają głównie z UPS. Oni świadczą te usługi komercyjnie ale obawiam się, że zapłata lowcostowi i targanie bagażu ze sobą wyjdzie taniej :-) No chyba, że chce się nadać 32kg :-)

Co do wagi to mniej więcej panuję nad sytuacją ale rejs jest dla mnie podwójnym wyzwaniem. Po pierwsze ze względu na to, że kuchnia na statku generalnie jest dobra i człowiek sobie nie folguje. Na szczęście mam hamulec - jestem niespełna 2 miesiące po operacji i mam pewne ograniczenia co do diety więc na pewno nie będę szalał :-) Ale przy tak długim rejsie standardem jest, że człowieka wraca więcej niż wyjeżdża :-)W ramach pożegnania z Marsylią jeszcze mała galeria. Wybór mocno subiektywny.















Tymczasem niedługo wypływamy. Jutro Barcelona :-)@cart - dobrze wiedzieć:-)

Mam nadzieję, że się spotkamy wcześniej niż ostatniego dnia:-) Może masz do niego jakiś kontakt?Zaliczyłem małą wycieczkę po Costa Pacifica pod kątem zmian wprowadzonych w ciągu ostatniego roku. Pierwsze co rzuca się w oczy to jeszcze większa „monitoroza” niż rok temu. O ile rok temu różnego rodzaju ekranów i wyświetlaczy było na statku na oko jakiś hektar to teraz jest ich już chyba dwa hektary. Czy to dobrze, nie wiem :-)

Poza tym znajome widoczki:















Na zewnętrzne pokłady nawet nie wychodziłem – za zimno.

Zaliczyłem poza tym wizytę w spa i zakupiłem karnet na wstęp do strefy wellness na cały rejs. Co dziwne – cena była niższa niż w przedsprzedaży. Włoski chaos :-)

Poza tym zarejestrowałem kartę do wydatków – tym razem będę testował Revoluta:



Ze zmian wpisujących się w monitorozę, w kasynie zamontowano nowe automaty. Funkiel nówki – jeszcze nawet nie zdjęli folii:



…i uruchomiono nową płatną restaurację – steakhouse:



Pewnie zmian jest więcej ale na pozostałe przyjdzie czas :-)

Tymczasem dotarliśmy do Barcelony.@YeahBunny - poprawiłem ponownie linki, mam nadzieję, że teraz będzie OK. Generalnie hosting zdjęć na gmailu wariuje i raz je widać, raz nie widać. Innym razem widać w przeglądarce, nie widać w tapataku...
Zmieniłem przeglądarkę, z której pobieram linki do fotek na gmailu. Mam nadzieję, że problem się skończy bo teraz to jeszcze jestem w stanie podmieniać linki ale przy bardziej ograniczonych możliwościach co do neta, może to być niezła zabawa.@michzak – Wszystkie albumy mam udostępnione. Zresztą zdjęcia w moich relacjach umieszczam w ten sposób od lat i nigdy nie było podobnych problemów. Być może gmail coś pozmieniał i nie doczytałem…oby nie:-)

Wracając do relacji:

Bladym świtem statek zacumował w Barcelonie. Nabrzeże dla dużych statków wycieczkowych zlokalizowane jest tutaj w okolicach wzgórza Montjuic. Wybudowano przy nim 5 terminali pasażerskich; pechowo zacumowaliśmy przy przedostatnim:



Do kolumny Kolumba i początku Rambli jest spory kawałek ale można się wybrać na piechotę. Operatorzy statków oferują płatne shuttle busy (Costa – za 10 EUR w dwie strony) ale można taniej. Portowe shuttle busy kosztują 3 EUR w jedną i 4 EUR w dwie strony:



Końcowy przystanek portowych shuttle busów jest zlokalizowany w okolicy budynku WTC (nastąpiła zmiana – jeszcze w ub. roku kursowały z okolic kolumny Kolumba). Tak czy inaczej, jest to dobry punkt startowy do zwiedzania miasta.

Barcelona to dla mnie miasto-bajka. Zaplanowałem sobie kilkugodzinną rundkę wokół wybranych atrakcji. Na rozgrzewkę wybrałem wzgórze Montjuic, skąd można podziwiać panoramę sporej części miasta: