Fly4free.pl

Z kolei na tyłach katedry prawosławnej znajduje się dawna cerkiew św. Katarzyny, w której aktualnie mieści się muzeum ikon:



W Heraklionie można spotkać również w wielu miejscach pozostałości po czasach tureckich, np. Turkish Sebil czyli specjalny rodzaj fontanny postawionej przez Turków po zdobyciu miasta:



Na koniec chciałbym dodać, że Heraklion jest na tyle kompaktowy, że w zdecydowanej większości warto zwiedzać go pieszo (z wyjątkiem Knossos, gdzie polecam skorzystanie z autobusu miejskiego). Chodząc między wąskimi uliczkami czasem można zobaczyć jakąś mniejszą lub większą pamiątkę po starych czasach, czasem jakąś dziwną budowlę (jak Turkish Sebil) a także zrobić drobne zakupy albo skorzystać z jednej z licznych knajpek, które są pochowane praktycznie w każdym zaułku.

Ze względu na popularność Krety na forum F4F można znaleźć dużo więcej informacji – nie tylko na temat Heraklionu i okolic ale również całej wyspy – sporo informacji zawiera m.in. relacja, którą w marcu 2014 roku napisał @Washington – Kreta na Wielkanoc – śladami najpiękniejszych plaż - kreta-na-wielkanoc-ndash-sladami-najpiekniejszych-plaz,1504,44537&p=361984&hilit=heraklion#p361984.
Może ona być pewnego rodzaju uzupełnieniem tego o czym napisałem powyżej.

My niedługo wypływam w dalszą drogę i kolejne trzy dni spędzamy na morzu. W praktyce to będzie chyba tylko jeden typowy dzień na morzu. Pozostałe dwa będą już związane z przejściem przez Kanał Sueski oraz żeglugą Zatoką Akaba w stronę Jordanii i Izraela.

Następny postój mamy w Aquabie, gdzie wybieram się na zwiedzanie starożytnej Petry:-)

C.D.N.Konstruktywna krytyka jest zawsze mile widziana:-)

Już skorygowane. A po powrocie muszę się chyba wybrać do laryngologa bo widać słuch mnie zawodzi:-)No szczerze mówiąc to informację o autobusie X80 dostałeś chyba wtedy właśnie ode mnie...dałem ciała ale do głowy mi nie przyszło, że może nie jeździć.
A wczoraj z ciekawości popatrzyłem na rozkład - zarówno tam jak i na budce obok portu w Atenach, gdzie sprzedają bilety jest wielka kartka, że autobus X80 zacznie kursować od 1 maja 2018.
Widocznie w tym roku było inaczej...niestety.

Co do portów to staram się przy każdym zamieszczać jakieś podstawowe informacje jak się z nich wydostać i co warto zobaczyć. Nie wiem czy to już czas, żeby to jakoś wyodrębniać na forum (tzn. czy skala zjawiska to uzasadnia) - ale o tym niech się może wypowiedzą mądrzejsi ode mnie.No i mamy za sobą praktycznie dwa leniwe dni żeglugi po spokojnym morzu. Dotarliśmy właśnie do wybrzeży Egiptu, gdzie na wysokości Port Said statek rzucił kotwice i czeka na sformowanie konwoju, z którym przejdziemy przez Kanał Sueski. Korzystając z dostępu do sieci egipskiego operatora komórkowego oraz karty SIM ukraińskiego operatora Lifecell, który ma dość sensowne stawki roamingowe na internet w krajach Bliskiego Wschodu (i nie tylko), udało mi się połączyć z siecią.

Wszystko wskazuje na to, że do Kanału Sueskiego wejdziemy około godz. 3 w nocy. Z tego powodu trudno będzie zobaczyć sam moment wejścia. Przejście w zależności od ewentualnych postojów po drodze potrwa między 11 a 16 godzin zatem w praktyce jutro po południu będziemy opuszczać Kanał Sueski i wpływać do Zatoki Akaba. Dokładny plan (wg informacji z codziennej gazetki) jest taki, że o 8:30 będziemy przepływać na wysokości miasta Ismalia a wczesnym popołudniem powinniśmy dotrzeć do Suezu ale niewykluczone są drobne korekty w ciągu dnia.

Dni na morzu dały szansę nieco odpocząć po kilku portach, które zaliczyliśmy w ciągu ostatnich kilku dni i nabrać sił przed wizytą w Jordanii i Izraelu – potem czekają nas kolejne 4 dni na morzu.

Bynajmniej nie oznacza to, że na statku nic się nie działo. W dni na morzu z reguły organizowanych jest więcej niż zwykle różnego rodzaju prezentacji, występów, imprez i różnego rodzaju animacji.

W związku z obecnością Polki w dziale obsługującym pasażerów na statku, utarła się przykładowo nowa „świecka tradycja” w ramach której codziennie w określonych godzinach zainteresowani polskojęzyczni goście mogą się spotkać, powymieniać uwagami oraz porozmawiać na różne tematy. Wykorzystywane są do tego okolice „polskiego stolika” w jednym z barów:



Nasza polska opiekunka pozostaje na statku do kwietnia, w związku z czym taką możliwość będą mieli również pasażerowie 7-o dniowych rejsów na Costa Mediterranea po Bliskim Wschodzie organizowanych między grudniem a marcem oraz powrotnego rejsu z Dubaju do Savony na przełomie marca i kwietnia przyszłego roku. Ponoć na tych tygodniowych rejsach jest dużo rezerwacji z Polski, co pewnie skłoniło Costę do zapewnienia jakiegoś polskojęzycznego wsparcia dla pasażerów. Ciekawe, czy będą kontynuowali tę możliwość również na innych statkach oraz w późniejszych okresach. Na naszym rejsie Polaków jest zapewne w sumie kilkunastu (uwzględniając obce paszporty). Co ciekawe, patrząc na najmocniej prezentowane narodowości, tym razem najwięcej jest Szwajcarów z kantonów francuskojęzycznych którzy w połączeniu z Francuzami sprawili, że dominującym językiem na statku jest język francuski. Wyraźnie liczebnie wyprzedzają oni Niemców i Włochów, którzy zajmują kolejne dwa miejsca na podium. Polacy są gdzieś pod koniec listy:-(

Wracając do tego co się dzieje na statku, codziennie wieczorem (nie tylko podczas dni na morzu) w teatrze organizowane jest jakieś show, przy czym ze względu na różnorodność języków, Costa postawiła na takie rodzaje przedstawień, które wymagają jak najmniej mówienia. Było już zatem flamenco, show wokalno-taneczne, akrobatyczne i wokalny recital.





Każde show organizowane jest dwa razy każdego wieczoru - tak, aby każdy – bez względu, o której godzinie idzie na kolację, mógł je obejrzeć.

Praktycznie zaraz po zakończeniu drugiego show każdego dnia zaczyna się demontaż scenografii i przygotowanie nowej – na kolejny dzień oraz próby:





Dodatkowo w czasie oczekiwania na wieczorne show w teatrze (a czasem też poza teatrem) organizowane są różnego rodzaju pokazy wyrobów oferowanych w sklepach na statku:





Grunt to żeby biznes się kręcił:-)

Powoli robi się coraz cieplej (dziś było 20-21 stopni) co widać coraz bardziej w okolicach basenów:



W godzinach wieczornych można również skorzystać z programu przygotowanego w różnych barach, w których można posłuchać (lub potańczyć) do różnego rodzaju muzyki. Muzyka na żywo na tym rejsie jest praktycznie codziennie grana w 4-ech lub 5-u barach:





Czasami towarzyszy temu też jakiś (niezależnie od show w teatrze) pokaz w wykonaniu tancerzy ze statku:



…a nad całością czuwa bardzo sprawna ekipa animatorów:



Warto jeszcze wspomnieć o paru udogodnieniach technologicznych i multimedialnych.

Po pierwsze dla korzystających z komputerów, tabletów czy smartfonów istnieje możliwość podłączenia się do statkowego intranetu, który oprócz dostępu do internetu (płatnego) umożliwia również podgląd bieżącej lokalizacji statku wraz ze szczegółową mapą, programu dnia a także zapewnia m.in. możliwość łatwego sprawdzenia aktualnego rachunku, statusu w Costa Clubie (wraz z historią) czy rezerwacji wycieczek. Dodatkowo dostępna jest aplikacja mobilna pełniąca funkcję komunikatora, która umożliwia łatwe porozumiewanie się pomiędzy pasażerami na statku bez konieczności podłączenia do internetu (wystarczy połączenie z lokalnym wifi) – zarówno w formie wiadomości tekstowych jak również głosowo (coś podobnego do skype/vibera). Dla osób podróżujących w większych grupach może to być fajna opcja- tym bardziej, że jest darmowa (np. na NCL za coś takiego trzeba zapłacić kilka dolarów za rejs). A nie ukrywam, że znalezienie się na statku (albo spotkanie się gdzieś bez uprzedniego precyzyjnego umówienia) wcale nie jest łatwe – statek jest jednak spory i ma dużo różnych zakamarków co skutecznie to utrudnia.

Menu wspomnianego portal u w intranecie wygląda następująco:



Dodatkowo, w wielu miejscach na statku można zobaczyć kioski multimedialne, które pełnią funkcję informacyjną - podobnie jak portal w intranecie, ale możliwe jest w nich również wydrukowanie salda rachunku czy też zarezerwowanie wycieczek (z wydrukiem biletów włącznie), co pozwala uniknąć praktycznie ciągłych kolejek do biura wycieczek.




Jeśli ktoś jest zainteresowany, może również na ekranach dotykowych porozstawianych w wielu miejscach na statku podejrzeć, gdzie aktualnie przebywają inne statki z floty Costy oraz jak wygląda ich aktualna trasa i warunki pogodowe:



Również kwestie związane z płaceniem za różnego rodzaju usługi na statku zostały uproszczone.
W ciągu 24 godzin po wejściu na statek, każdy pasażer powinien zarejestrować swoją kartę płatniczą, z której po zakończeniu rejsu zostanie uregulowany rachunek za różnego rodzaju zakupy na statku (na statku funkcję karty płatniczej pełni karta do kabiny). Alternatywą jest wpłacenie gotówki w formie depozytu. Do rejestracji kart płatniczych służą urządzenia, które pozwalają zrobić to samodzielnie:



Z kolej jeśli chodzi o depozyty gotówkowe (jeśli ktoś nie chce rozliczać się przez kartę płatniczą), jeszcze na poprzednim rejsie Costy, na którym miałem okazję płynąć, wpłacało się je w wyznaczonym miejscu, gdzie były zorganizowane stanowiska kasjerskie – po „odstaniu” sporej ilości czasu w kolejce . Aktualnie służą do tego wpłatomaty porozstawiane w kilku miejscach. Jak widać Costa idzie do przodu i ułatwia przy okazji wszystkim (a sobie chyba najbardziej) życie.

Poza tym podstawowe informacje o rejsie (lokalizacja, warunki pogodowe z prognozą pogody itp.) można zawsze podejrzeć w TV w kabinie na dedykowanym kanale:





A wracając do rozrywek, miłośnicy hazardu mogli się w końcu cieszyć pierwszym Bingo – póki co główna wygrana wynosiła 500 EUR ale w kolejnych należy się spodziewać coraz wyższych stawek:



Na koniec wczorajszego dnia zorganizowane zostało również spotkanie z kapitanem, na którym przedstawił najważniejszych oficerów oraz menadżerów hotelu. Przy okazji okazało się, że w ostatnich dniach (prawdopodobnie w Civitavecchii) miała miejsce zmiana kapitana – poprzedni poszedł na urlop a nowy właśnie rozpoczął swoją „wachtę”



W ramach uzupełnienia dla zainteresowanych dołączam program prezentujący (w miarę chyba typowy) rozkład dnia oraz atrakcji, gdy statek jest na morzu:









Gazetka z codziennym programem w wybranym języku (jest ich kilka – polskiego póki co nie ma) jest dostarczana bezpośrednio do kabiny codziennie wieczorem na następny dzień i jest podstawową pomocą ułatwiająca zorganizowanie sobie dnia. Gazetce towarzyszy zazwyczaj różnego rodzaju „propaganda” w formie ulotek dotyczących np. wyprzedaży, masaży w spa lub oferty innych punktach usługowych, promocji a czasem ostrzeżeń (o nich napiszę przy okazji innym razem). Czasem do tego wszystkiego dołączane są jakieś zaproszenia (np. jutro wybieram się na zwiedzanie statkowych kuchni).

Jutro przechodzimy przez Kanał Sueski – potrwa to większą część dnia ale nie należy raczej oczekiwać wielkiego widowiska – zarówno ze względu na brak śluz jak również widoków do podziwiania. Zobaczymy jak to będzie wyglądać w realu …

C.D.N.No i płyniemy już przez Kanał Sueski...ale mgła jest taka, że nie widać nawet małych jednostek z pilotami, którzy na pewno płyną gdzieś obok statku

Mapa w każdym razie nie kłamie:



Co chwilę porykują syreny statków idących w konwoju a poza tym nic się nie dzieje i nie bardzo jest nawet co sfotografować. Mniej więcej teraz wg planu mamy przechodzić pod mostem "Al Salam Bridge" ale niewykluczone, że już przeszliśmy, bo zupełnie nic nie widać.

Mam nadzieję, że mgła się podniesie w ciągu dnia.Mgła się podnosi i znika po czym za chwilę znowu pojawia - ale co jakiś czas coś widać:-) Widać taki urok tego miejsca...
Na początku trudno było dostrzec cokolwiek - nawet holowniki, które asekurują statek po z przodu i z tyłu - nie mówiąc o pozostałych statkach konwoju.
Jakby ktoś powiedział, że płyniemy po morzu, Nilu czy gdziekolwiek indziej i był przy tym przekonujący to można by mu uwierzyć:-)

Jak już coś można zobaczyć to w zasadzie dominuje piasek, piasek i piasek - w ilościach trudnych do ogarnięcia.
Ale nie jest znowu tak nudno jak by się mogło wcześniej wydawać - np. Ismalia prezentuje się ze statku bardzo ładnie.

Jak wyjdziemy z Kanału to zbiorę więcej zdjęć i wrzucę je razem. A teraz tylko dwa na zachętę:



No i Kanał Sueski mamy zaliczony.

Nasza dzisiejsza statkowa gazetka przypomniała podstawowe parametry kanału: 193 km długości, min. 205/225 metrów szerokości (w zależności od toru wodnego), dopuszczalne zanurzenie przepływających jednostek to 20 metrów. Obecne parametry to wynik trzeciej już rozbudowy Kanału, który pierwotnie został otwarty w 1869 roku (wówczas powyższe parametry wynosiły odpowiednio: 164 km, 53 metry oraz 8 metrów).

A wracając do samego przejścia:

Tak jak pisałem wcześniej wszystko zaczęło się od nieprawdopodobnej mgły. Około 8-9 rano sytuacja na pokładzie wyglądała następująco:



Patrząc w kierunku naszej podróży, Kanał Sueski zaczyna się na wysokości miasta Port Said a kończy na wysokości Suezu. Mniej więcej w połowie drogi statki mijają miasto Ismalia, po czym przechodzą przez dwa jeziora Gorzkie: Małe i Duże.

Sam kanał na północnym odcinku (czyli od Port Said do Małego Jeziora Gorzkiego) w sporej części składa się z dwóch niezależnych dróg wodnych, dzięki czemu możliwy jest ruch w dwóch kierunkach. Pomimo tego do kanału statki wchodzą wyłącznie w konwojach – w naszym (jak już się dało coś zobaczyć) można było naliczyć co najmniej 4 statki przed nami oraz 5 za nami. Niestety ze względu na mgłę na pierwszym odcinku nie było widać nawet brzegu nie mówiąc o drugiej drodze wodnej, która jest położona w pewnym oddaleniu od pierwszej.

Mgła zresztą co chwilę podnosiła się i ponownie opadała. Dopiero za Małym Jeziorem Gorzkim zaczęło się na dobre przejaśniać i zrobiło się bardzo ładnie i słonecznie (myślę, że temperatura wynosiła ponad 25stopni).

W ramach ciekawostek na temat Wielkiego Jeziora Gorzkiego warto wspomnieć, że w 1967 roku, gdy w wyniku działań wojennych Kanał Sueski został wyłączony z eksploatacji na 8 lat, w trakcie tranzytu przez kanał było 15 jednostek (w tym chyba jedna lub dwie pod polską banderą). Statki te zatrzymane zostały na Wielkim Jeziorze Gorzkim, gdzie czekały na odblokowanie żeglugi przez wspomniane osiem lat. Statki te otrzymały przydomek „żółtej floty” od piasku, który pokrył je w tym czasie. Ciekawa historia:-)

Jeśli mowa o konwoju: towarzyszące nam inne jednostki udało się sfotografować dopiero pod koniec żeglugi kanałem. Poniższe zdjęcia prezentują to co było widać za nami oraz przed nami.





Niestety w odróżnieniu od rejsu przez Kanał Panamski, tym razem dziób statku nie został udostępniony pasażerom w związku z czym zdjęcia tego co działo się z przodu statku są dalekie od doskonałości.

Wspominałem wcześniej o mijanym moście. W swojej naiwności myślałem, że będzie to most przebiegający ponad Kanałem Sueskim. Na razie nie wiem jak wygląda most „Al. Salam Bridge” (sprawdzę to na spokojnie po powrocie) ale zapewne jest to ten most, o którym pisał @brzemia. Na odcinku, na którym było już coś widać nie przepłynęliśmy pod żadnym mostem jednakże minęliśmy kilka z nich, które na czas przejścia konwoju były…złożone. Składały się one z dwóch lub z jednej części, które po złożeniu prawie przylegały do brzegu. Mijając je było widać mechanizm obrotowy (lub barkę, która zastępowała ten mechanizm), który pozwalał na przesunięcie konstrukcji w taki sposób, aby połączyła oba brzegi. Oczywiście w tym czasie nie ma mowy, aby cokolwiek przepłynęło przez kanał bo most praktycznie znajduje się na wysokości 1-2 metrów powyżej lustra wody. Poniższe fotki przedstawiają dwa spośród takich mostów: pierwszy składający się z dwóch podobnych konstrukcji po obu stronach kanału; drugi składający się z jednej bardzo długiej części.





W czasie całego naszego transferu przez kanał, do burty statku przycumowana była łódź pilota, przy czym w Ismalii nastąpiła jego zmiana – jeden pilot (a w zasadzie cały zespół pilotów) wysiadł i odpłynął swoją łódką a drugi przycumował swoją łódź po czym wsiadł na statek.



Tak jak pisałem wcześniej otoczenie Kanału Sueskiego to głównie piach w ilościach trudnych do wyobrażenia:



Warto przy tym dodać, że wschodnia część kanału (półwysep Synaj) jest praktycznie całkowicie pustynna; po drugiej zaś stronie można zobaczyć mniejsze lub większe osady. Wszystkie trzy wymienione przeze mnie miasta (Port Said, Ismalia oraz Suez) położone są właśnie po stronie zachodniej.

Gdy zbliżaliśmy się do Ismalii mgła się nieco podniosła i na horyzoncie można było zobaczyć jej panoramę:



Uderzający był zaskakujący ekumenizm tego miejsca: w kraju arabskim jakim niewątpliwie jest Egipt trudno chyba jest zobaczyć meczet i świątynię chrześcijańską obok siebie:



Zbliżając się do miasta przepłynęliśmy obok dużej przystani promowej, gdzie na wypłynięcie czekało kilka jednostek (wyruszyły praktycznie zaraz jak minęliśmy przystań – tak, aby zdążyć dotrzeć na drugi brzeg przed następnym statkiem konwoju):



Po przeciwnej stronie rozciągał się półwysep Synaj, którego brzegi zostały przyozdobione pozdrowieniami dla przepływających statków i różnego rodzaju kompozycjami:





W Ismalii zlokalizowany jest również olbrzymi (wysoki na 50 metrów) pomnik upamiętniający obronę Kanału Sueskiego przed armią turecką podczas I wojny światowej:



Co ciekawe żeglując przez Kanał Sueski widać, że jest on z obu stron praktycznie ogrodzony od sąsiedztwa w formie muru lub płotu. Pomimo tego co jakiś czas można spotkać w kanale niewielkie rybackie łodzie, rzucające lub wybierające sieci:



Zresztą ogrodzenie Kanału to nie była jedyna forma jego izolacji od pozostałej części Egiptu. Po obu stronach kanału praktycznie co chwilę można było zobaczyć jednostki wojskowe, małe strażnice a nawet niewielkie poligony i place ćwiczeń:



Przed jedną z takich jednostek (to zdjęcie pochodzi akurat z okolic Suezu) umieszczono miły napis powitalny dla przepływających jednostek:



W trakcie rejsu można też było wielokrotnie zobaczyć dziwne konstrukcje na pochylniach przypominający tratwy lub pontony, ewentualnie most pontonowy w częściach. Trudno zgadnąć do czego one służą ale być może jest to jakiś element infrastruktury militarnej umożliwiającej w razie potrzeby szybkie przemieszczanie się pomiędzy obiema stronami kanału (oczywiście po zatrzymaniu żeglugi). A może coś innego ?



Na końcowym odcinku kanału - tuż przed Suezem minęliśmy przeprawę do dużego zakładu przemysłowego na półwyspie Synaj:



…po czym zaczęły pojawiać się pierwsze przedmieścia Suezu a po nich stocznia remontowa, zatoka dla małych jednostek czy w końcu – tuż przed wyjściem z kanału meczet. W głębi widoczny był nowy port oraz wysoka miejska zabudowa miasta: